Timidezza

Rannicchiata in un verso,

la tua timidezza

si palesa appena,

sfiorando un pensiero

che ti porta a me.

Scopro poco a poco,

sempre poco di te,

scrigno di vita

inaccessibile a tutti,

ti proteggi così,

ferita dal passato,

segnata nell’Anima,

hai pianto molto,

certo, lo so.

Vieni qui,

ti tendo le mani

ma ti allontani

paurosa di me,

anche se sorridi

ad occhi bassi,

non ti fidi

di un sogno lontano,

venuto apposta

di notte, per te.

Apri la mano,

prendi la mia,

presto, mia dolce,
voliamo via!

© copyright 2010 Matteo Cotugno

tratta dal mio libro "PoesiAnima" (Selezione Premio Poesia Alessandro Tassoni 2011)

in albanese

Drojtja

Kruspull në një varg,

ndrojtja jote,

shfaqet sapo,

prek një mendim

që të sjell tek unë.

Zbuloj pak nga pak ,

gjithmonë pak nga ty ,

gji i jetës,

i paarritshëm për të gjithë,

mbrohesh kështu,

e lënduar nga e shkuara,

e shenjuar në shpirt ,

ke qarë shumë ,

sigurisht e di.

Eja këtu,

Të zgjas dorën 

Por largohesh

frikësuar nga unë,

megjithëse qesh

me sy të ulur,

nuk i beson

një ëndrre të largët,

që erdhi natës, 

vec për ty.

Hape dorën 

Kape dorën time

Shpejt, e ëmbla ime ,

të fluturojmë prej këtej!

© copyright 2010 Matteo Cotugno “PoesiAnima”

tratta dal mio libro "PoesiAnima" (Selezione Premio Poesia Alessandro Tassoni 2011)